توی شرکتم و ساعت حدود 9:30 هست و همه رفتن فیکا ! اینجا معمولا ساعت 9:30 یعنی قبل ناهار و 2:30 بعد ناهار فیکا داریم. یادتون هست که چی بود ؟ گفتم تا فرصت هست بیام یه چند خطی اینجا بنویسم و برم سر کارم . واقعا شرمندم که وقت نشد بهتون سر بزنم آخه تا الان اینترنت خونم رو فرصت نشده بود وصل کنم اما از امروز دیگه درست شده و فقط باید یه روتر وایرلس بخرم.

این روزها میم خیلی کمکم کرد و واقعا بدون این اسباب کشی خیلی خیلی سخت می شد. پریشب ازش خواستم که اگه ممکنه ماشین دوستشو قرض کنه که یه سری وسائلی که خونه اون بود و باید می بردیم خونه ی من ببریم. ماشین دوستشو گرفت و پریشب کارهامونو انجام دادیم و ماشینو تحویل صاحبش دادیم . صبح که میم رفته بود سر کار دوستش سویچ ماشین رو میده به میم و میگه که ماشینو بد پارک کردی برو درست کن . میم هم حوالی 9:30 تو تایم فیکا میره با دوچرخه سراغ ماشین (خونه ی دوستش با شرکتشون یه 10 دقیقه فاصله داره) اما وقتی می رسه به ماشین هر چی می گرده کلیدو پیدا نمی کنه. کلا میم تمام روز دنبال کلید می گرده اما پیدا نمیشه . خودش هم یادش نیست که اصلا کلیدو کجا گذاشته و خلاصه گیج شده. 100 بار طفلک کل راه شرکت تا دم ماشین دوستش رو رفت و یکبار هم من دیشب رفتم اما  خلاصه حالا باید یه 3000 کرونی بده تا دوستش کلید جدید بگیره . خیلی زور داره نه ؟ دلم براش می سوزه و احساس گناه می کنم چون تقصیر من بود که اصرار کردم ماشین مردم رو بگیره . دارم فکر می کنم بهتره نصف هزینه کلید جدید رو بدم تا کمتر احساس گناه کنم.

پ ن : ظهر به اصرار همکارا نهار متداول سوئدی خوردم که پن کیک با خامه و مربا هست در کنار سوپ . هنوز نفهمیدم که این چجور نهاری هست ! پن کیک برای من فقط صبحانه حساب می شه نه ناهار و کلا باهاش حال نکردم و خیلی هم احساس بدی داشتم از خوردن اینهمه خامه و چربی !