دلگیرم از خودم بیشتر از همه و از آدمهای دور و برم . آدمهایی که از صمیم قلب سعی کردی همیشه کمکشون کنی ، تنهاشون نزاری اما الان تنهات می زارن . آدمهایی که کار و موقعیت خودشون خیلی مهمتره از چیزای دیگه . آدمهایی که دوستی رو فدای خیلی چیزها می کنند .
حس می کنم آدمها خیانت کارن . حس می کنم محبت هام بیهوده بوده ، واقعا شاید درسته که سوئدیها انقدر سردن و بی اعتماد به بقیه ! بخصوص اینجا با ایرانیهای دور و بر که مدام از پشت بهت خنجر می زنن و میخوان بکوبنت زمین .
از خودم دلگیرم که چرا انقدر ضعیفم و انقدر مثبت اندیش ، چرا همیشه همه رو خوب می بینم ؟ چرا همیشه سعی می کنم خوب باشم در صورتیکه ملت جواب این خوبیها رو که نمی دند هیچ به وقتش تف هم توی صورتت می اندازند و اگه لازم باشی یه لگد هم نثارت کنند که له بشی ...
دلگیرم ....