روز اول کار

امروز روز اول کارم بود . با اصول کلی کمپانی بیشتر آشنا شدم ، رفتم کارت برام صادر شد و یه سری توضیحات ، بعدم یه میتینگ گروپ داشتیم واسه ۳ ساعت و متعاقبشم غذا و ... توی گروپ میتینگ با همه کارکنان اون بخش آشنا شدم و کلا روز خوبی داشتم و از کار و محیطش بدم نیومد که هیچی به نسبت خوشم هم اومد. تنها مشکل الان مسئله رفت و آمده. تقریبا یک ساعت و نیم هر رفت و برگشت طول می کشه و واقعا خسته کننده هست. اومدم این کارو گرفتم که پیش میم باشم اما عملا همش باید تو راه باشم ... یعنی فکر نمی کنم واقعا عملی باشه چنین کاری بخصوص تو سرمای زمستون ! قطارها و اتوبوس ها ممکنه تاخیر داشته باشن و آدم اسیر و گرفتار میشه تو یه شهر دیگه . تا الان میم می گفت بیا با هم ماشین بخریم برای موقع هایی که میخوایم بریم خرید و اینور انور . الان که من می گم کاش ماشین داشتم و راحت تر می رفتم و می اومدم فوری می گه به من چه خودت بخر !‌ انقدر لجم می گیره ... بگو بچه پرو من بخاطر حضرت عالی اون کار رو رد کردم موندم ور دل تو ... کلا می گه سر من غر نزن که ۳ ساعت باید تو راه باشی به خودت مربوطه ... یعنی به بعضی آدمها هر چی خوبی کنی بازم کم هست براشون. خیلی آدم پول پرست و مادی هست از اینش لجم می گیره همیشه. بهش گفتم به درک فکر کردی چی ؟ واسه خاطر تو می مونم و هر روز ۳ ساعت می رم و میام ؟ نه خیر می رم همونجا خونه می گیرم و خلاص . تو هم برو یکی جفت خودت پیدا کن . البته فعلا فقط حرفشو زدم و حالا اصلا معلوم نیست بخوام عمل کنم ! 

ساعت ۱۱ شد برم بخوابم که دوباره صبح باید ۶-۶:۳۰ پاشم برم سر کار