کابوس ...

این روزها ایرانی بودن مثل یه کابوسه ... کابوسه که تمومی نداره . کاش می شد یه روز از این کابوس تلخ بیدار بشم و ...

نصف گوشت تنم آب شده از بس نگران کار و پول و ویزا و برگشتن به ایران و شرایط گند شدم این روزها . صبح تا شب فکر و خیال دست از سرم بر نمی داره که . تازه من کسی ام که شرایطش به نسبت از خیلی از آدمهای دور و برش بهتره و وضعم اینه ! 

هر غلطی که می خوایم بکنیم باید حساب کرون 500 و خورده ای تومن را داشته باشیم . اینجا با این وضع پول ایران در ماه به 3-4 میلیون پول احتیاج هست که بشه یه زندگی معمولی بکنی . تا همین چند سال پیش این مقدار 1/5 میلیون بود اما به لطف بالا رفتن نرخ عرض ما هم بی نصیب نموندیم ... حالا فکر کنین اون بدبختایی که باید شهریه بدن و روی کرون 150 حساب کرده بودن تا 2-3 سال پیش الان چه غلطی می کنن !  خیلی هاشون می دونم برگشتن . کسی که به فکر ما نیست . ... می گن گور پدر مردم هم کردن . من موندم ما چقدر ملت پوست کلفتی هستیم!

امروز یه مصاحبه ی کاری دارم و چند روز دیگه هم یکی دیگه که خیلی خیلی هم برام مهمه ! بخصوص دومی . 

یه عده از دخترها شوهر می کنن شوهره پی اچ دی می خونه ، کار می کنه و اینها هم ول می گردن اونم با خیال راحت . من اما دارم بهای مستقل بودنمو می پردازم . استرس ... استرس و هر روز باز هم استرس از اینکه فردا چی میشه . باور می کنین چندین بار از ته قلبم آرزوی مرگ کردم؟ گفتم بمیرم اما پامو توی اون کابوس لعنتی که ازش فرار کردم نگذارم ... برنگردم ... 

عاقا اصلا کاش دنیا طبق تقویم مایاها تموم شده بوود و الان ما دیگه نبودیم 

سال نو مثل یه جوونه ست . تا وقتی سر پام امیدمو از دست نمی دم . من با سختی ها مبارزه می کنم ... برای به دست آوردن شرایط خوب می جنگم و امیدوارم یه روز این کابوس لعنتی ایرانی بودن تموم بشه . اون روز ، هم روزیه که اقامت یه خراب شده ای رو بگیرم و دیگه نگران ویزا و ... نباشم . 

************************************************

اوا فردا عیده ؟! کی حالا سال تموم شد و ما نفهمیدیم؟ یعنی  یه روز و خورده ای بیشتر از سال 91 نمونده واقعا ؟ 

عاقا بهش بگین نیاد که من یکی هیچ دوست ندارم یکسال سنم بالاتر بره ها !