پولدار بودن گناه نیست اما ...

توی جامعه ما همیشه از آدمهای پولدار بدگویی میشه . همیشه مردم معتقدن که طرف حتما باید پول یه عده ای رو خورده باشه تا مایه دار بشه و اصولا وقتی به کسی برچسب پولدار بودن می زنن طرف با جون و دل تمام تلاششو می کنه که بگه آقا من پول دار نیستم در حالیکه بنظر من صرف پولدار بودن گناه نیست . حتی اینکه که طرف پول رو از چه طریق به دست آورده به خودش مربوطه و خدای خودش . اگه وجدانش اجازه میده دست به خیلی کارهای بزنه خوب مختاره . خط قرمز من جاییه که طرف برای پولدار شدن حق کسی رو ضایع کنه یا پول کسی رو بخوره و اصولا هم پولدار شدن بدون اینکار غیر ممکنه نه ؟ اون موقع دیگه نمیشه سرمونو بندازیم پایین و بگیم به خودش مربوطه و بروی خودمون نیاریم !

کی فهمید این عکس چی میخواد بگه ؟

اینجا اصلا اینطوری نیست . یعنی ملت سعی نمی کنن پولدار بودنشون رو نفی کنن مثل ایران . سیستمشون هم طوریه که به افراد کمتر اجازه میده الکی الکی پول های هنگفت به جیب بزنن. البته همیشه استثنا هم هست و هیچ چیز 100% نیست حتی اینجا ! مثلا دیروز گزارشی خوندم از آدمی که شرکتیبرای ساماندهی مسکن پناهنده ها داره  . این آدم 4 تا کمپ داره برای پناهنده ها و گزارش حکایت از آن داشت که وضع پناهنده های ساکن این کمپ ها افتضاحه و طرف داره حسابی سو استفاده می کنه و از این راه میلیون ها کرون پول به جیب زده . جالب اینجا بود که قشنگ می گفت آره کارم سودآوره . اصلا اینکارو برای سودش می کنم و هیچ نفی نمی کرد که چه پولی از این راه درآورده! آما مگه چند تا آدم اینطوری اینجا پیدا میشه ؟ خیلی کم چون سیستم این اجازه رو بهشون نمیده و هر چی پولدارتر باشی باید بیشتر مالیات بدی ! مردم هم مثل ما دروغ گو نیستن که با هزار راه و کلک سعی کنن از زیر بار مالیات دادن در برن .

آقا جان گدا پروری نکنیم ! هی نگیم پول چرک کف دسته ! بیش از حدش و حرص زدن برای داشتن بیشترش بده اما به اندازش برای داشتن یه زندگی خوب لازمه. 

طرف پولداره اما از ترس فک و فامیل و حرفهای مردم ماشین زیر پاش پرایده یا مثلا پژو . چرا ؟ واضحه چون اولا ملت کلی حرف مفت پشت سرش می زنن و ثانیا تمام فک و فامیل انتظار دارن یه خیری از این آدم مایه دار بهشون برسه . البته آدمهای پولدار درست حسابی خیلی اوقات اگه از دستشون بر بیاد کمک و کار خیر هم می کنن . اما اون ها هم بلخره آدمن . می دونین چه حس بدی داره وقتی آدمها تورو فقط بخاطر پولت بخوان ؟ تا چند سال پیش هیچ کس حتی سراغتو نمی گرفته اما حالا که پول و پله ای بهم زدی یهو همه براشون مهم شده کجایی و چه می کنی . 

اینجور آدمها هم گاهی دلشون از دنیا  و زمونه می گیره و فکر می کنن آیا اگه هیچی نداشتن هم زن و بچه مدام قربون صدقشون می رفتن ؟ خواهر ها و برادرها مدام حالشو می پرسیدن و .... دوستهایی که دورشون جمعن باز هم بودن ؟

بچه های این آدمها اما با افتخار سوار ماشین چند ده میلیون تومنی شون می شن و تو خیابونا ویراژ می دن و به بقیه آدمهایی که همچین امکاناتی رو ندارن فخر می فروشن ! انوقته که ما می شینیم و فحش نثار جد و آباد اینا می کنیم . اما اشکال کار از جای دیگست دوستان ! اشکال کار از سیستمیه که اجازه میده اینها با انجام دادن خیلی کارها پولدار بشن و انقدر فاصله طبقاتی تو جامعه بوجود بیاد ! چندین سال درس خوندی و کلی زحمت کشیدی اما فلان فامیل بی سوادت که بزور دیپلم گرفته یا حتی نگرفته می زنه تو کار آزاد و میشه یه آدم مایه دار و می شینه تو ماشین های آخرین مدل و پزشو به تو میده ، سر آخر هم حتی ممکنه یه مدرک دکترای قلابی هم بگیره. آنوقت تو یه کارمند معمولی هستی که باید از صبح تا شب جون بکنی و هزار جور حرف بشنوی تا بتونی چندرغار دربیاری و خرج زن و بچتو بدی . 

 یکی از بزرگترین دلایلی که باعث میشه افراد از مملکت بزنن بیرون همینه ! 

و پایان کلامم با شعریه از صائب تبریزی که مامان بزرگم همیشه برامون می خوند :

از نسیمی دفتر ایام برهم می‌خورد                از ورق‌گردانی لیل و نهار اندیشه کن