آقای ح کاش تغییر نمی کردی

 دوستی داشتم  که بچه ی جنوب تهران بود بنام آقای ح ! وضع مالی خوبی نداشت اما در عوض خیلی بچه ی بامرامی و  بی شیله پیله ای بود . وقتی می دیدمش کلی انرژی مثبت سرازیر می شد به قلبم ... انقدر که این بشر خوش قلب و ساده و صمیمی بود! 

مدتها همدیگرو می شناختیم حدودا ۵-۶ سال و دورادور گاهی خبر همدیگرو می گرفتیم . خیلی هم کم پیش می اومد که با هم می رفتیم انقلاب و کتاب می خریدیم . یادش بخیر عجب دورانی بود ! مزه اون انقلاب رفتنها و گشتن تو دونه دونه ی کتاب فروشی ها هنوز زیر دندونمه !

برام ارزش داشت چون دوست خوبی بود ... چون دوست های خوب ارزش حفظ شدن دارن ! گاهی ساعتها باهم حرف می زدیم . تو راه پذیرش گرفتن کلی راهنماییم کرد و بهم جهت داد و سر آخر من آمدنی شدم ...

روزهای آخر بود که یه روز زنگ زد و گفت بیا فقط دوست نباشیم . بیا و قول بده منتظرم بمونی ! هیچ وقت نفهمیدم چرا ! چرا بعد چندین سال !  دوستیش برام خیلی ارزش داشت اما اون مصمم بود که دوستیمونو از اون حالت خارج کنه ، اونم اونطور ناگهانی درست وقت رفتن من از ایران . ترسیدم ... ،  ترسیدم که از دستش بدم پس قبول کردم در حالیکه قلبا مثل یه برادر دوستش داشتم و برام ارزشش از دوست پسر خیلی بالاتر بود . 

اومدم سوئد ، کیلومترها از هم فاصله داشتیم و ماه ها خبری از هم نداشتیم ... کم کم همه ی قول و قرارها فراموشم شد ، رفتم دنبال زندگی خودم با م و ناخودآگاه ارتباطمون با هم قطع شد. آقای ح منو مقصر و خطاکار می دونه که به قولم وفا نکردم . منم قبول دارم که اصلا از اول اشتباه کردم که بهش قول دادم ! در واقع اون با پیشنهاد احمقانش و منم با قبول پیشنهادش گور این رابطه رو کندیم ! 

هنوز هم بیاد قدیم دورادور ازش خبر می گیرم . میرم وبلاگشو می خونم بدون اینکه نشونی از خودم باقی بگذارم! همینکه حس کنم هست حالا هر چند گاهی ناراحت و دلگیر از دنیا برام کافیه . 

لا به لای نوشته هاش دنبال دوست قدیمیم می گردم ، دوستی که برام مثل یه برادر بود ، اما متاسفانه هیچ اثری از اون پسرک پاک و بی شیله پیله نمونده ! اون آدم عوض شده و این خیلی آزار دهنده است . فشار مشکلات اونو تبدیل به یه آدم دیگه کرده . یه آدمی که عقده ی خیلی چیزا رو دلش مونده و لنگ چند تومن پوله که بتونه از ایران بزنه بیرون . یه آدمی که به من و امثال من فحش میده . چرا ؟ چون خانوادم داشتن و تونستم بیام خارج اما اون نداره .

چند روز پیش دنبال کار و ... می گشتم دو تا پوزیشن phd که به رشته ی اون می خورد دیدم و براش ایمیل کردم بدون هیچ توضیح و احوالپرسی اضافی . در واقع مصمم بودم که دیگه باهاش هیچ ارتباطی نداشته باشم اما گفتم حداقل با فرستادن اون ایمیل حسن نیتمو بهش نشون بدم .

یه جورایی هم خوشحالم هم ناراحت ، ناراحتم که دوست عزیزمو از دست دادم و خوشحالم که بلخره این روی آقای ح رو هم دیدم ، آدمی که برام مظهر خیلی چیزا بود و بهش کلی ایمان داشتم. همون بهتر که همه چی خراب شد و هیچ رابطه ای بین ما نموند تا برای هزارمین بار بفهمم از آدما برای خودم بت نسازم !

علیرغم تمام حرفهای بیخودی که پشت سرم می زده و می زنه من آرزو می کنم مشکلاتش حل بشه . امیدوارم این کینه ها و عقده ها از دلش پاک بشه و دوباره بشه همون آدم ساده و بی ریای قبلی ... حیفه واقعا که جبر روزگار و مشکلات آدمی به اون نازنینی رو اینقدر عوض کنه ... حیفه !

آهنگ life will go on کریس آیزاک رو گوش دادین ؟!  از اینجا می تونین دانلودش کنین . 

من که دوستش دارم 

با تشکر از سوری جون که لینک دانلودشو برام گذاشت