امروز بعد 14-15 سال رفتم دوچرخه سواری . چندان مطمئن نبودم که هنوز یادم باشه اما خوشبختانه هیچ مشکلی نداشتم و مثل بچگی هام دوچرخه سواری می کردم چه جور ... کارهایی که یه خانوم تو ایران تو خیابون محاله بکنه ... خودم کلی تعجب کردم از اینکه هنوز یادم بود  خیلی حال داد بخصوص که اینجا دیگه هوا گرم شده و همه از دوچرخه استفاده می کنن ، در واقع وسیله نقلیه هست یه جورایی بجای ماشین. حالا باید سر فرصت بگردم یه دوچرخه خوب بخرم . میم 4 تا دوچرخه داره که 3 تاشون قدیمیه و هر کدومشونو یا یکی از دوستاش بهش داده زمان دانشجویی یا ارزون خریده . فعلا منم از یکی از اون 3 تا استفاده می کنم . بدبختانه همشونم پسرونه هست اما خوب برای من فرق چندانی نداره .

این روزها چقدر حسرت روزهایی رو می خورم که کلی وقت اضافه داشتم و همش به بطالت و خوش گذرونی و بی کاری مطلق گذشت ! در واقع کاملا واسه خودم حال کردم و حتی نرفتم گواهینامه سوئدی بگیرم و حالا که در گیر کارم مجبورم از سر کارم مرخصی بگیرم برم دنبال کارای گواهینامه . ماشالا مراحلشم مثل 7 خان رستمه ! 

داریم برنامه ریزی می کنیم بریم سفر قبل شروع کار دائم من . به توافق رسیدنمون هم خیلی سخت بود چون میم می خواد جایی بره که دریا داشته باشه و آرامش و من می خوام برم شهرهای بزرگ و معروف که معمولا هم شلوغ هستن ! کلی با هم بحث کردیم تا بلخره به نتیجه رسیدیم ، در واقع من کوتاه اومدم و ازش قول گرفتم که دفعه دیگه بریم جایی که من می گم ، یه شهر  شلوغ و پر هیجان . به نظر من آدم سالی یه بار باید بره مسافرت حسابی و جاهای جدید حتی اگه مجبور بشه پول قرض کنه ! 

پ ن : 

 بهار استکهلم و شکوفه های گیلاس