یکی عکس یه بنده خدایی رو می گذاره توی یک سایت پر طرفدار ایرانی و ملت همه میان طرف رو می بندن به دری وری ... این چقدر زشته ، چرا انقدر داغونه این ؟! چرا خدا تو رو اینطوری آفریده ؟! کسی تو خوشگلی به پای ما ایرانیا نمی رسه ، بدبخت عملی ! واه واه به قیافه این بدبخت اصلا نمی شه نگاش کرد! من خیلی از این خوشگلترم!
حالا قیافه طرف شاید خیلی بهتر از حتی معمولی هم باشه. ما ایرانیها انگار توهم زدیم! توهم خاص بودن و برتر بودن و باهوش بودن و اینها بنظر من همش ناشی از نژاد پرستیه. ایران هم مثل خیلی از کشورهای دیگه هم خوشگل داره هم زشت, هم بسیاری قیافه های معمولی . ایران هم باهوش داره ، هم کم هوش و هم معمولی ... بیایم بجای منفی نگری و دیدن عیب های دیگران ، مثبت نگر باشیم. بیایم و نژاد پرستی رو بگذاریم کنار و با دید نژادپرستانه به افغان و عرب و ... نگاه نکنیم .
مطلب زیر هم بی ربط به همین موضوع نیست و به نظر من قابل تامله .
تا به حال فکر کردین که اگه توی زندگیتون پول در آوردن و ترس از آینده و بی پولی نبود چه کارهایی می کردین و چه کاره می شدین ؟
اکثر آدمها شغل هایی رو انتخاب می کنند که می دونند از طریق اون می تونن در آمد خوبی داشته باشن. اما چند درصدشون واقعا شغلی رو انتخاب می کنند که دوست دارن و آرزوشونه که انجامش بدن؟ ما آدمها حتی ناخودآگاه به بچه هامون هم تزریق می کنیم که چه کاره بشن و چطور پول دربیارن !
کاری که که قلبت می گه و دوست داری انجام بده و هرگز به ضررو زیان مادی فکر نکن !
دنیا خیلی بی رحمه ، آدمها بی رحم ترن ...
امروز داشتم خبری در مورد فرو ریختن یک ساختمان ۸ طبقه که کارخانه تولید پوشاک بوده در بنگلادش می خوندم . اکثر برندهای معروف و حتی غیرمعروف لباسهایشان را در بنگلادش و چین تولید می کنند برای اینکه حقوق کارگر خیلی ارزون هست شاید ساعتی فقط چند سنت . حتی اینکه اون کارگر بدبخت تو چه شرایط و محیطی کار می کنه هم برای این برندهای معروف مهم نیست ... بعنوان مثال در حادثه اخیر که تو ماه آوریل جاری اتفاق افتاده ۷۰۰ نفر طبق آمارها کشته شدند. اونطور که خوندم بارها در مورد وضعیت این ساختمان هشدار داده شده بود و اما هیچ کس توجهی نکرده ... فکر اینکه لباس هایی که می پوشی در چه شرایطی و با قربانی کردن یه سری مردم بدبخت دوخته شده از سرم بیرون نمی ره . کمپانی هایی مثل GAP, Mango, Calvin Klein, Walmart, H&M, IKEA و خیلی های دیگه علیرغم سرمایه های عظیمی که دارن حتی از فراهم کردن یه محیط کار امن برای مردم بدبخت اونجا هم دریغ کردن ... چطور می تونیم این لباس ها رو بپوشیم ؟!
فیلم فرش رو تو همین کشور خودمون دیدین ؟ بافنده های فرش علیرغم هنری که دارن تو شرایط بسیار بدی زندگی می کنن ... در ساختمان های نمور و روستایی .
در مقیاس بزرگتر میشه به مملکت های بزرگی نگاه کرد که علیرغم سرمایه های ملی فراوان در چه وضعیت اسف باری هستند. کشورهایی هم هست نظیر سوئد که هیچی دقیقا هیچی ندارن و بیاین ببینین تو چه رفاهی زندگی می کنن! سوئد رو مثال زدم چون در موردش بیشتر از جاهای دیگه اطلاعات دارم . سوئد نه نفت داره ، نه قابلیت کشاورزی داره ... دمای هوا تو بعضی جاهاش در زمستون به ۵۰- هم می رسه و حداقل تو زمستون کشاورزی تعطیله ، کشوری که اکثر محصولات خوراکی و میوه هاش از خارج وارد می شه . در یک دوره ای شاید حدود ۲۰۰ سال پیش سوئدی ها به نون شبشون هم محتاج بودن اما الان ...
جالب اینجاست که مردم هر جایی به چیزی که هستن و دارن راضین حتی اگه بدترین شرایط باشه چرا ؟ چون چیزی جز اون ندیدن ...
چرا یه عده دنبال پولن و حاضرن برای رسیدن بهش هر چیزی رو قربانی کنن ؟ مگه آدم چند تا خونه و ماشین می خواد آخه ؟ دلم گرفته از اینهمه بی رحمی .
پ ن : عکس های حادثه ی بنگلادش رو نگذاشتم که غصه نخورین خواستین خودتون پیداش کنین ببینین.
پ ن :سوئد البته جنگل و معدن سنگ آهن داره و کارخونه های بزرگی مثل ولوو که سرمایشو تشکیل می دن .
