گاهی اوقات خیلی سختمه که دامن بپوشم حتی حالا! وقتی می رم بیرون و دخترهای اینجا رو نگاه می کنم که چقدر راحت دامن پوشیدن و بی دغدغه می خندن احساس می کنم من یه چیزی کم دارم ! انقدر تو ایران مدام مجبور بودیم شلوار بپوشیم دیگه عادت کردم و اگه شلوار پام نباشه انگار یه چیزی کم دارم . توی دانشگاه شلوار ، سر کار شلوار ، توی خیابون شلوار ، حتی توی خیلی از مهمونی ها شلوار !
انگار جنسستمون رو هم می خواستن ازمون بگیرن ! اینجا تازه دارم از دختر بودنم لذت می برم ...
این روزها انقدر خوبی که می ترسم خواب باشم . همینطور خوب بمون خوب ؟
پ ن : دوست دارم phd قبول شی حتی اگه به قیمت رفتنت باشه پسرکم . بلخره که رفتنی هستیم نه ؟ برات دعا می کنم و از صمیم قلب می خوام که نتیجه بگیری حتی اگه به قیمت از دست دادن این روزای خوب باشه