بعضی ایرانیها !

تو شرکت و طبقه ای که من هستم 3 تا ایرانی دیگه هم هستن که همشون تز (پایان نامه) هاشونو توی این شرکت انجام میدن و کارمند نیستن. در واقع یه پروژه ای بهشون میدن که بعنوان تز انجام بدن . خوبیش اینه که تقریبا یه 6 ماهی توی اون شرکت کار می کنن و می تونن خودشونو نشون بدن ، با محیط شرکت هم آشنا بشن و احتمالا اگه موقعیتی بود و پروفایل خوب و مناسبی داشتن در آینده اونجا مشغول به کار هم بشن.

با دوتاشون من از اول کلی صمیمی شدم و چون تقریبا به خم و چم شرکت آشنام کمی هم راهنماییشون کردم ، بنظرم خیلی بچه های خوب و صمیمی اومدن. اما نفر سومشون ... امروز سر فیکا دور یک میز با بقیه نشسته بودیم این خانوم هم بود. خودشو معرفی کرد و شروع کرد به صحبت و ... من هم گفتم خودمو معرفی کنم بهش . به هر حال ایرانیه و با هم بیشتر آشنا بشیم. عاقا دختره اصلا اعتنا بهم نکرد. حتی به زور جواب سلاممو هم داد. کلی پشیمون شدم که برای چی باز دایه مهربون تر از مادر شدم و اصلا رفتم خودمو معرفی کردم. این خانومی که می گم متاهله و بالای 35 سال هم داره یعنی با یه دختر جوون هم طرف نیستیم که بگیم هنوز یاد نگرفته و بلد نیست چطور رفتار کنه . اتفاقا اون دوتای دیگه امروز در موردش از من سوال کردن که می دونم کیه و از این حرفها و کلی هم از دستش شاکی بودن و می گفتن اصلا اعتنا نمی کنه به آدم. چون اینها کنار هم می شینین و کنار اومدن و تحمل کردن همچین آدمی واقعا سخته ! انگار نه انگار که وجود داری و فقط با خارجی ها حسابی گرم می گیره و از ایرانی فراریه! ... یکیشون بهم گفت آیدا هر چی تو صمیمی و خوش اخلاق هستی این بر عکسه ! خلاصه کلی هندونه بارم کردن و منم ذوق مرگ شدم ! 

نمی دونم چرا بعضی ایرانی ها اینجا اینطوری میشن . به بقیه ایرانیا اعتنا نمی کنن ، بعد هم تا می تونن برای طرف می زنن و هر طور شده می خوان که بقیه رو بزنن زمین و خودشون بالا برن درست انگار طرف دشمنشونه. خلاصه خیرشون به هیچ کس نمی رسه و تا میشه باید ازشون دوری کرد. من هرگز این آدمها رو نفهمیدم ... نمی دونم واقعا چطوری می تونن چنین رفتاری در پیش بگیرن. این به عینه به من ثابت شده که برای همه خوب بخواه تا برای خودتم خوب پیش بیاد چیزی که مامانم مدام بهم گوشزد می کرد همیشه.

پ ن : تو شرکت صبح ها میام وبلاگمو چک می کنم ببینم کی برام کامنت گذاشته اما فونت فارسی ندارم که جوابتونو زود بدم و مجبورم صبر کنم تا بیام خونه ...