وای بر من !

چقدر دردناکه وقتی نزدیک ترین عضو خانوادت درکت نمی کنه ! این روزا حس و جال خوبی ندارم . چهار کلمه صحبت با مامان باعث شد برگردم به گذشته ها ... به روزهای تلخ ... بیست و چند سال مطابق میلش زندگی کردم ، حالا که اومدم اینجا هم ول کن نیست . گاهی واقعا نمی فهممش . جالبه که تهدید هم می کنه ، تهدید توخالی ... می گه برات دیگه پول نمی فرستم ! من هیچی نگفتم ... نه اینکه برام مهم باشه که پول بفرسته یا نه چون به زودی دیگه اصلا نیازی بهش نیست و خودم ایشالا مشغول کار می شم اما ... 

مامانم این روزا گیر ازدواج کردن منه ! مامان مهندس بنده بعد ۵۰ سال سن رفته پیش فالگیر ! جالبه که تا وقتی ایران بودم خودش اصلا به این چیزا اعتقاد نداشت و حرفشم کسی می زد اصلا تحویل نمی گرفت . خلاصه رفته واسه تفریح پیش فالگیر ، فالگیره بهش گفته دخترت به زودی ازدواج می کنه ! اون لحظه که اینو گفت تو دلم بهش خندیدم ، گفتم تو چقدر دلت می خواسته اینو از فالگیر بشنوی که اونم بهت گفته ! این فالگیرا روانشناسن یه جورایی انگار . اگه چیزیو که می خوای بشنوی بهت نگن که پول بهشون نمی دن  و کار و بارشون سکه نمی شه . منم نامردی نکردم بهش گفتم جمع کن این بساطو من اهل ازدواج نیستم فعلا . دارم با مجردیم حال می کنم و هیچ لزومی هم نمی بینم ازدواج کنم . اتفاقا چند تا پیشنهاد هم شده بود که اصلا جوابم ندادم !‌ من آدمی نیستم که بتونم برم زیر سلطه مرد ایرانی اونم بعد از اینکه اینهمه آزادی اینجا دیدم . دارم از زندگیم و آزادیم لذت می برم . دارم اونطور زندگی می کنم که همیشه می خواستم . مگه چقدر عمر می کنم که بخوام مطابق میل مامانم زندگی کنم .

مامانم مثلا مهندسه ، مثلا سالها دانشگاه رفته و درس خونده اما رسما تو ۱۰۰ سال پیش زندگی میکنه . یه سری حرفا و کارایی که می زنه واقعا منو شکه می کنه و باورم نمیشه این مامانه منه . مامانم همیشه تو نظرم کلی عاقل می یومد ....

می خوام آزاد باشم ... زندگی آزادی داشته باشم ... شوهر هم نمی خوام ... من دارم تو سوئد زندگی می کنم و می خوام مطابق رسم و رسومات اینا زندگی کنم ... حس می کنم از فرهنگ ایرانیا متنفرم ... تنم از خیلی چیزایی که تو ایران دیدم و می دونم زن ها حالا حالا باید تحمل کنن می لرزه ... شاید خیلی ها فکر کنن من چقدر خودباخته هستم که این حرفها رو می زنم اما من حالا که ایران نیستم و آزادی ها و فرهنگ و آداب و رسوم سوئدی ها رو دیدم تازه دارم درک می کنم که ما چقدر عقبیم چون یه جورایی از بیرون دارم به اون جامعه نگاه می کنم ... تو خیلی چیزا ... 

این روزها واسه همین دلم خیلی گرفته ... وقتی مادر آدم طرز فکرش کیلومترها باهات فاصله داره از بقیه چه انتظاری میشه داشت ؟‌ 

کلا تو حال خوبی این پست رو ننوشتم یاد حرفای مامانم می افتم و اعصابم داغون میشه