نمیدونم چه حکمتیه که گاهی آدمهایى که روشون یه حساب ویژه ای باز کردی درست سر بزنگاه رهات مى کنند به حال خودت و کسانى که فقط جزو آدمهاى معمولى زندگیت حسابشون مى کنى و ازشون هیچ انتظاری نداری درست سر بزنگاه به دادت می رسند.
اگه فهمیدین به منم بگیم بی زحمت بفهمم چون بارها واسم اتفاق افتاده !
حق با شماست نمیشه فهمید هر آدمی درونش یه گوهر داره بعضی ها درشت بعضی ها ریز خیلی ها هم گمش کردن
خیلی سخت میشه گوهردار ها رو تشخیص داد
محمد و مینو
شاید به ظرفیت آدمها هم بستگی داره اما از یه دوست انتظار می ره که هر وقت بهش احتیاجه در کنارت باشه و تنهات نذاره !
هیچ حکمتی نداره !! فقط موضوع اینه که ما بعضی وقتا زیادی روی بعضیا حساب می کنیم در صورتی که اونا سیب زمینی هم نیستن !!
دقیقا ! من گاهی انتظارات زیادی از اطرافیانم دارم و اکثر اوقاتم تو ذوقم می خوره
نباید رو خیلیا زیادی حساب کرد
دلیلش انتظاره
آدما معمولا اونجاهایی که ازشون انتظار داری خوب ظاهر نمیشن برعکس جاهایی خب رفتار میکنن کنن که انتظارشو نداری
اصلا بهتره از هیچکی انتظار نداشته باشیم اما خوب معمولا هر چی طرف بهمون نزدیک تر باشه انتظار بیشتری ازش داریم
سلام آیدا جون آره واقعا همینجوری که میگی منم نمیدونم
مرسی که بهم سر زدی
سلام ایدا جون
حکمتش اینه ما ادما همه چی رو از ادمهای دیگه میخوایم و خدا رو فراموش میکنیم
ادما میرن و میان و فراموش میشن اما خدا همیشه هست همیشه باتومیمونه میدونه تو چی میخوای هیچ و قت تنهات نمیذاره و پشتت رو خالی نمیکنه
ایندفعه رو کرم و بزرگی خدا حساب باز کن
دیگه سر بزنگاه تنها نیستی دوست گل من
بله خدا که همیشه جای خود داره و در کنار ماست
به نظر من شاید پیغامی‌است با ما آدمها که روی هیچ کس آن‌قدر حساب باز نکنیم که بتوانند ما را ناامید کنند؛ مگر آن که واقعاً مطمئن باشیم ...
من سعیمو می کنم اما ناخوداگاه نمی دونم چرا بازم رو دوستای نزدیک تر حساب بیشتری باز می کنم