یادش بخیر

امروز دلم برای دانشگاه سابق و دوران لیسانسم تنگ شد . چقدر دعا می کردم زودتر تموم شه و چقدرم تند تند پاس می کردم که در برم ! 

یاد اتوبوس های جاده مخصوص و همه بچه ها بخیر ! اون دورانم واسه خودش صفایی داشتا الان که تموم شده می فهمم از غم همه دنیا فارغ بودیم  ! 

چقدر کم سن و سال بودیم ، چه آرزوهایی داشتیم . مثلا من کجا به عقلم می رسید که الان توی اروپا باشم ؟ کی فکرشو می کرد که فوق بخونم ؟ اونم فوق کامپیوتر که چندان علاقه ای هم بهش نداشتم !؟